หนึ่งในพัฒนาการของลูกน้อย คือการขยับจากขวดนม มาเป็นการใช้ถ้วยหัดดื่ม และเรื่องนี้ก็ไม่ใช้เรื่องง่ายเท่าไหร่ค่ะ สำหรับเด็กบางคน การใช้ถ้วยหัดดื่มอาจต้องใช้เวลาฝึกฝน และฝึกความคุ้นชินกันสักระยะ

อาหารอื่นที่นอกจากนมแม่นั้น ล้วนแต่เรียกว่าเป็นอาหารเสริมทั้งสิ้น ซึ่งอาหารเหล่านี้เด็กทารกที่อายุตั้งแต่ 6 เดือนขึ้นไปสามารถรับประทานได้ค่ะ โดยจะใช้ภาชนะจำพวก ถ้วย หรือแก้ว เข้ามาเป็นตัวช่วยในการรับประทาน เริ่มต้น ให้ลองเอาแก้วไปจ่อที่ริมฝีปากเจ้าตัวน้อย ซึ่งตามปกติแล้ว เวลาที่เด็กๆ เห็นแก้ว รูปแบบการประมวลผลในสมองของลูกก็ดูจะไม่ต่างจากปฏิกิริยาเมื่อเห็นอาหารครั้งแรก นั่นก็คือการอ้าปากงับ และจะเริ่มทำท่าทางเหมือนกับดูดนม ที่เป็นวิถีการรับประทานที่ลูกคุ้นชิน แต่ในไม่ช้า หนูน้อยจะฝึกฝน จากท่าทางแรกๆ ที่เหมือนกับการดูด กลายเป็นปรับลักษณะการรับอาหารเข้าปาก โดยใช้กรามรวมถึงฟันในการบดเคี้ยว และจะเปิดปากอ้าอัตโนมัติเวลาที่เราเอาแก้วไปจ่อที่ริมฝีปากของพวกเขา การใช้ถ้วยหัดดื่ม ที่มีลักษณะเหมือนจุกนมขึ้นมานั้นไม่ได้ช่วยให้เด็กพัฒนาทักษะการใช้กราม และฟันเพื่อบดเคี้ยวนะคะ เพราะถ้วยหัดดื่มจะมีลักษณะเหมือนจุกนม และเด็กๆ จะเรียนรู้วิธีใช้มันไม่ต่างจากขวดนม ดังนั้น คุณพ่อและคุณแม่ควรเลือกใช้ถ้วยป้อนธรรมดาที่มีปากกว้างเพื่อเพิ่มทักษะในการรับประทานอาหารให้ลูกๆ ค่ะ

เมื่อลูกโตขึ้น และเริ่มรับประทานอาหารได้มากขึ้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งอาหารที่มีความหยาบและแข็งขึ้น การป้อนอาหารที่หลากหลายอาจไม่ใช่วิธีที่ดีนักในช่วงแรกๆ การเริ่มต้นอาหารชนิดใหม่ๆ คุณพ่อคุณแม่ต้องแน่ใจค่ะว่า ร่างกายของลูกเริ่มคุ้นชินกับสารอาหารประเภทใดประเภทหนึ่งแล้วจึงค่อยเริ่มอาหารชนิดใหม่ เมื่อลูกเริ่มเปลี่ยนจากอาหารเหลวสู่อาหารที่มีความหยาบขึ้น อาจไม่ใช่เรื่องง่ายนักที่จะแน่ใจว่า ในแต่ละวันลูกๆ ได้รับอาหาร และสารอาหารเพียงพอหรือไม่ ซึ่งถือเป็นช่วงเปลี่ยนผ่านของการรับประทานอาหารที่มีความหลากหลายมากขึ้น